2013-Mythen van Peru

Nog voor de vakantie begon hebben we de reisgenoten ontmoet op een kennismakingsbijeenkomst. Het is een klein clubje. In totaal zijn we met 7 personen. Gelijk gestemden, dat moet goed gaan.
Net een paar dagen voor de vakantie krijgt Lyda last van buikkrampen. Het lijkt ernstig. De dokter gebeld, hij heeft het druk en geeft zo een recept om de stoelgang op gang te krijgen. De krampen worden minder. We bellen Marian (de reisleidster) ook maar even dan weet ze dat er iets aan de hand is voor het geval dat....., Ze houdt een peptalk tegen Lyda. Gelukkig wordt alles op tijd weer redelijk normaal en gaan we op reis.

De taxi staat al te wachten als we buitenkomen, rond 8 uur. Mijn mailtje heeft geholpen want hij staat aan de goede kant. Rond 09.15 zijn we op Schiphol. We sluiten aan om de bagage kwijt te raken. Daarna door de douane en dan op Schiphol wandelen.
Drinken koffie, kopen water en dan naar de gate, we komen Marian tegen. Lopen gezamenlijk op. Jos en Marie-Therese zijn er al. Jan en Maria komen iets later. Door de beveiliging en daarna instappen. We hebben 2 plaatsen bijna achteraan, de rest zit verspreid over het toestel.

Dag 1 Amsterdam Lima (d), 7 september 2013
U vertrekt naar Peru.

Precies op tijd,12.30, stijgen we op. Worden al verwend met water, maaltijd (rijst met kip), koffie/thee. Dan de taxfree afdeling. De vlucht van 12.00 uur gaat toch nog redelijk snel voorbij. Alles gaat op rolletjes. We moeten ook nog wat formulieren invullen, achteraf vragen we ons af wat ze er allemaal mee moeten. Maar we hebben nu een reisvergunning voor 30 dagen. Het gaat niet snel maar wel constant. Zo komen we allemaal in de aankomsthal. Er wordt op ons gewacht. De koffers in de bus en dan op weg naar het hotel. Het is inmiddels al donker geworden. Ik ga over op Peruaanse tijd. Het is rond de klok van 19.00 uur, in Nederland is het nu 2 uur in de nacht. Sommigen zitten er een beetje doorheen, zo laat nog op! Het hotel ligt in de wijk Miraflores het kost wat tijd om er te komen. Hotel San Augustin Exclusive Hotel. De kamers zijn gauw verdeeld. Er wordt ook nog iets te eten voor ons gemaakt. Jos en Marie-Therese houden het voor gezien. Onze kamer is niet zo groot zoals op de foto van het internet. Hebben een kamer aan de straatkant. Maar we doen het ermee. Het ziet er wel goed uit. Om 20.30 afgesproken om het welkomst drankje te gaan drinken. Daarna naar het restaurant. Drankje is de Pisco sour, smaakt wel. In het restaurant zitten wat mensen, waren even bang dat we alleen zouden zitten. Starten met een aardapelsoepje, lekker hartig na zo een dag, dan een kipfilet met wat groenten en patat, toe een roomstukjetaart. Het smaakt allemaal goed en gaat voor zover je trek hebt ook naar binnen. Dan naar bed. Het is een lange dag/nacht geweest.

Dag 2 Lima (o/d), 8 september 2013
Keuzeprogramma U kunt vandaag kiezen uit een stadstour of een stadswandeling door Lima. In het Goudmuseum in het historische centrum is een uitgebreide kunstcollectie uit de Inca tijd te bewonderen. U maakt een stadstour door koloniaal Lima en komt o.a. langs het Miguel Grau monument, Plaza San Martin en Art Museum en u ziet diverse kerken en paleizen.

Na een goede nachtrust om 7 uur opgestaan. We slapen aan de voorkant van het hotel en hebben daardoor last van aankomende bussen, als ze achteruit rijden klinken er alle soorten geluid. Ook mensen die voor de hotelingang blijven praten, dat horen we. Het is een wat onrustige plek. Maar omdat we moe waren hebben we deze 1e nacht goed geslapen. Om 09.30 de bus naar het oude centrum daar gaan we wandelen. Voordat we in het centrum zijn maken we een hele rit via lange rechte lanen. Miraflores is een buitenwijk van Lima. We stappen uit op de Plaza de Armas. In Spanje zou dit de Plaza de Mayor zijn. Zo wordt het “optionele” een combinatie van stadstour en wandeling. Via wat straten passeren we heel wat kerken die we bezoeken. De een nog mooier dan de ander. Ook worden er voorbereiding getroffen voor een processie. Alexandro laat ons heel wat zien. Komen langs het paleis waar net een hoop drukte is i.v.m. wisseling van de wacht, we zijn iets te laat om het mee te maken. Het is een gezellige drukte. We pikken ook een processie mee. Om 14.00 zijn we bij het hotel. Tijd voor de lunch. Marian stelt voor om het gezamenlijk te doen en zo wordt democratisch en unaniem besloten dat dit wel voor heel de reis kan gelden! We gaan naar het Kennedypark. Daar zoeken we zaakje om iets te eten, tosti met dubbele espresso, goed van smaak. Iedereen is tevreden over zijn keuze. Jos en Marie-Therese zijn nog niet gewend en keren terug naar het hotel de rest gaat wandelen naar het park L’Amour. Het is gezellig druk. Het weer werkt ook mee. Bij het beeld zitten we even lekker. Maar we wandelen ook even de drukte in, de bewoners van Lima zijn met dit mooie weer massaal naar buiten gegaan. In het park worden diverse soorten van vermaak geboden. Springen op slappe koorden o.a. Tegen 17.00 gaan we naar het hotel. Het is makkelijk te vinden. In de avond is er voor ons een show met buffet. Met busje worden we er naar toe gebracht. Alexandro is er ook bij. We kunnen eten wat we willen. Ondertussen worden er diverse Peruaanse dansen opgevoerd. We hebben heel wat te zien. Leuke avond. En we zijn een klein beetje cultuur wijzer geworden. Na deze vermoeiende dag zullen er nog vele volgen. Voldaan naar bed.

Dag 3 Lima-Ica (o/d), 9 september 2013
Optioneel De regio rondom Ica behoort tot de belangrijkste wijngebieden van het land. In de middag kunt u zich uitleven in de Ica woestijn door optioneel met een buggy de tot wel 80 meter hoge duinen te bedwingen of te gaan sandboarden.

Om 8.00 vertrekken. Eerst Lima uit zien te komen. Via de Pan-American highway rijden we richting Ica. Komen langzaam in de woestijn, het droogste stuk van Peru. Het groen maakt plaats voor zand. We drinken onderweg, in San Vincente de Cañete, lekkere koffie. Daarna bezoeken we een vervallen kasteel, Castille Unanue in Cañete, dat van iedereen is en daarom niet wordt onderhouden. Het kasteel laat wel zien dat er vroeger mooie gebouwen neer gezet zijn. Jammer dat het zo verwaarloosd wordt. Het is een stop die Alexandro voor ons in petto had. Rond 14.00 zijn we bij de oase waar ons hotel is, heel bijzonder. De oase ligt iets voorbij Ica. Hotel Mossone. Allemaal huisjes, ze hebben wel een opknapbuurtje nodig zeker ons huisje. Toiletpot staat los. Na een lekkere lunch, kip tosti met patat gaan we naar een museum. Alex leidt ons rond en kan het verhaal goed vertellen. We krijgen zo al een goede indruk van wat ons de komende dagen te wachten staat. Omdat het wat langer duurt, moeten we ons een beetje haasten voor de buggytocht. Marian had, op ons verzoek, het optionele weggelaten en we hebben allemaal de tocht gedaan. Maar we zijn op tijd. Een spectaculaire tocht. Er wordt behoorlijk geschreeuwd bij de steile afdalingen, de chauffeur vindt dat wel wat en zoekt speciaal nog wat afdalingen. Marian gaat sandboarden, wij kijken toe. Op een mooie plek kijken we naar de ondergaande zon. Daarna terug naar het hotel. Voor het eten is er op ons gerekend. We starten met het dagelijks ritueel van wijn uitzoeken. We kunnen goed met elkaar overweg en betalen alles uit de pot die Marian in beheer heeft. We horen wel als we bij moeten storten. Ook nu stappen we voldaan in ons bed. Het is hier tenminste lekker rustig geen straat verkeer.
Totaal aantal km: 300

Dag 4 Ica-Nazca (o/d), 10 september 2013
Optioneel Tijdens een boottocht naar de Ballestas eilanden ziet u mogelijk zeeleeuwen, pinguïns en zeeschildpadden. Daarna rijdt u naar Nazca waar een interessante rondleiding plaatsvindt. Het is ook mogelijk een optionele vlucht te maken over de raadselachtige Nazcalijnen.

Vroeg opstaan, om 06.00 ontbijt en om 06.30 rijden. We rijden een stuk terug voor de boot naar de Ballestas eilanden in het natuurgebied Paracas. De boot gaat om 08.00. Het is een grote speedboot. We doen onze plastic jassen aan, een zwemvest er overheen. We varen eerst langs de kust, zien het kandelaar symbool en al een hoop vogels, dolfijnen en zeeleeuwen. Daarna een stuk open zee naar de eilanden. Een enorme hoeveelheid vogels. Toch heel bijzonder. Pinguïns, zeeleeuwen en veel vogels. Na goed 1.5 uur terug naar de haven. Even koffiedrinken, wat chocolade kopen en dan op weg. Via Ica naar Nazca, we rijden door de woestijn. Tijd voor een lunch is er niet echt. We eten de overgebleven krentenbollen op. Toch in Nazca nog even tijd om snel iets te drinken/eten. Op weg naar de lijnen via een vliegtuig. Een spectaculaire vlucht. Aerodiana, Nazca Classic vlucht. Zien de lijnen. Kan je je toch voorstellen wat het is. Fotograferen is moeilijk omdat je eerst moet zoeken waar je naar kijkt, de piloot geeft het wel aan maar toch… als je dan ziet wat je zien wilt dan de foto maken, het vliegtuig blijft niet stil hangen. Ook maakt het bochten om iedereen zoveel mogelijk te laten zien. Je moet er wel tegen kunnen. Maar we hadden de tocht niet willen missen. Marian en Marie-Therese zijn ook weer blij dat ze ons terug zien. Doordat het een droge woestijn is en er ”maar”, per jaar 15 minuten regent, blijven de lijnen bestaan en kunnen we ze nog zien. In Nazca nog wat boodschapjes en dan naar het hotel Majoro. Mooie kamer/huisje. Snel het avond eten, het is inmiddels 20.00 uur. Het eten, met wijn, smaakt goed. Daarna naar bed we zijn moe na een lange dag.
Totaal aantal km: Ica/Paracas 50 – Paracas/Nazca 199 = 249

Dag 5 Nazca-Chalhuanca (o/d), 11 september 2013
Vandaag legt u een flinke afstand af door Pampa Galeras, waar wilde vicuña’s voorkomen.

08.00 op weg. Gestart met de pillen voor de hoogte ziekte. Het is een reisdag. We bezoeken net buiten Nazca nog Los Paradones. Een restant van de Nazca cultuur. Mooi en ook mooi uitzicht. Alex vertelt weer. Een stukje verder nog een bezoek aan een natuur gebiedje. Hier zijn de Cantayoc aquaducten. Het zijn waterputten. Ze hebben een vernuftig systeem. Van hoog naar laag een aantal Aquaducten verbonden met elkaar. Zo kwam het water naar beneden. De aquaducten zelf zijn ook bijzondere bouwsels. In spiraalvorm tot het water. Zo kan je met een kruik tot aan het water komen. We zien ook nog wat mooie vogels. Ook zijn er mensen op het veld bezig met aardappels rooien. Dan komt de lange rit door het natuurgebied Pampas. Eerst nog zandbergen, daarna de wat groenere bergen. We stijgen ook heel veel. De bergen zijn hier ruig eigenlijk van alles. We zien ook Alpaca’s, wilde vicuña’s en ook Lama's. Jos heeft een horloge met hoogte meter dus we houden de stand bij. Het hoogste punt ligt rond de 4200 meter. Niemand heeft er echt last van. Op een mooie plek houden we stop voor de lunch. Het hotel heeft ons lunchpakketten meegegeven (niet voor niets natuurlijk) maar ze zijn wel voorzien. Ruilhandel tussen de diverse zaken in het lunchpakket komt ook op gang. Mag ik van jou de kipsandwich dan krijg jij van mij ..... Zoals tot nu toe verloopt alles in een goede sfeer. We kunnen wat van elkaar hebben. Het is zo een gezellig clubje en Marian kan haar moeder instinct aardig kwijt bij ons. We laten het ons lekker gebeuren. In de middag krijgt Marian, van de hoogte, dus niet van ons, een dipje te verwerken. Met wat frisse lucht en een slaapje gaat het alweer een stuk beter. Aan het eind dalen we naar 2700 meter en komen rond 18.15 bij het hotel Tampumayu. Nu de vraag willen we dubbele bedden of 1 groot bed. We kiezen allemaal voor 1 bed, het huwelijk wordt op de proef gesteld volgens Marian. Maar, dat komt wel goed. We hebben even tijd om tot rust te komen, het is immers vakantie!! Het is een hotel aan de rand van Chalhuanca met een kapel voor Pater Pius. Wij slapen vlak bij de kapel. Het eten is er goed, het lijkt wel een dorpje op zich. Allemaal huisjes met kamers. Het weer laat zich ook van zijn goede kant zien. Het is een goede en rustige stek.
Totaal aantal km: 372

Dag 6 Chalhuanca (o/l/d), 12 september 2013
U maakt een excursie in de omgeving naar o.a. de leefgemeenschap Sañayca waar de bevolking oude tradities, zoals het bewerken van Alpacawol, in stand houdt.

Het is om 08.00 ontbijten. Er zijn verse warme broodjes. Het ontbijt is goed maar wat primitief. Maar dat kan je hier verwachten we zitten in een natuuromgeving. Het is zeker niet slecht. Rond 09.00 vertrekken we met gids Dalmiro naar Calhuanca. De zon staat hoog aan de hemel. We maken een dorpswandeling. Een markthal om te beginnen en dan wat straatjes door. Hij vertelt onderweg een heleboel. Dat schijnt Peruaans te zijn. Springt ook een beetje van de hak op de tak. Engels heeft hij geleerd via karaoke. Soms is hij dus moeilijk te volgen maar Alex en Marian vullen aan. We komen uiteindelijk uit bij de stierenvechters arena. Op Peru-Bevrijdingsdag is het hier een groot feest. We proberen ook het mais bier maar dat kan ons niet bekoren. Bezoeken ook een “restaurant” maar dat is meer voor de tuin. Rond 12.30 zijn we in het hotel en om 13.00 de (warme) lunch. Eerst een specialiteit van Peru. Schijven aardappel overgoten met een soort kaassaus. Een lekkere combinatie, als drankje ook een specialiteit van hier. Alle soorten vruchtensap met kruiden, kaneel het meest, het lijkt op rode druivensap. Daarna hebben we even lummeltijd. Als je om 15.30 mee wilt wandelen dan moet je aanwezig zijn. Dus even tijd voor jezelf. Iedereen besluit toch mee te wandelen. Alex gaat voor. Via een bergachtige omhoog gaande weg komen we de kortademigheid tegen. Maar we laten ons niet kennen. Om 16.40 zijn we terug. Het is een mooie wandeling door de ruige omgeving van het hotel. Nu even rust tot het diner om 19.00. Zoals iedere keer is het eten lekker. Daarna is het slapen geblazen.

Dag 7 Chalhuanca-Heilige Vallei (o/d), 13 september 2013
U reist naar Urubamba in de Heilige Vallei van de Inca’s.

Vandaag reisdag. De natuur wordt steeds mooier. We drinken koffie ergens onderweg bij een “oma”. Marian wist dat hier een Haciënda te bezoeken was. Het is de Haciënda de Yaca. Het is vervallen en wordt door de buurtbewoners een beetje onderhouden. Ze zijn nu bezig om het overwoekerende groen te verbranden. We wandelen door de bouwval. Alexandro en Dalmiro vertellen. We kopen water voor de harde werkers, het wordt op prijs gesteld. Daarna is er koffie, heel sterk je moet hem met water verdunnen, maar het smaakt goed. Van “Oma” mogen we ook even op het terras op het dak van het huis kijken. Heb je mooi overzicht. De Haciënda ligt vlak bij Abancy. De lunch gebruikt in een Peruaans restaurant ergens op de route. Soep, vlees, patat, rijst, het smaakte ook nog. Het was een druk zaakje. We voelen ons echt thuis in dit land. Je moet het nemen zoals het komt. De gids Dalmiro laat ons in Sayhuite ook nog een Inca steen zien. Deze steen is bewerkt en het lijkt op een bouwtekening met water irrigatie kanalen en natuurlijk ook de dier symbolen van de Inca’s. Het gebied is mooi en het verhaal erbij maakt het nog mooier. Ook demonstreert Dalmiro hoe hier vroeger de coca-leaves in de lucht geblazen werden als een soort offer. Het is een lange reisdag. Dalmiro heeft zijn Engels geleerd met Karaoke en laat ons wat liedjes horen. Daarna nemen we afscheid van hem. Om 17.45 in Urubamba en het hotel. Het ziet er goed uit. Om 18.30 aanschuiven voor het welkomstdrankje Pisco sour. We gaan het lekker vinden. Vanavond lekker gegeten. Hotel San Augustin Urubamba.
Totaal aantal km: Chalhuanca/Cuzco 288 – Chalhuanca/Cuzco 68 = 356

Dag 8-9 Heilige Vallei (o/l/d), 14/15 september 2013
De komende dagen krijgt u een goed beeld van het dorpsleven in de Andes. Ollantaytambo herbergt tal van overblijfselen uit de Inca tijd en u bezoekt de ruïnes van Maras & Moray op 3.450 meter. Op deze hoogte is het belangrijk rustig aan te doen en voldoende water te drinken om geen last van hoogteziekte te krijgen. In Pisac struint u over een bonte Incamarkt.

Dag 8, 14 september 2013.
We gaan vandaag eerst naar Moray. Moray bestaat zogenaamde “collossea”, reusachtige cirkelvormige ‘amfitheaters’ die bestaat uit concentrisch aangelegde terrassen. Men maakte hierbij gebruik van natuurlijke depressies in de bergflank. Verzakkingen, putten als het ware, werden zorgvuldig in terrasvorm gekneed, zodat een prachtig, egaal landschapskunstwerk ontstond. Drie intrigerende trechters waarvan de grootste een diepte heeft van ongeveer 100 meter. Aan de horizon zien we bijna rondom de besneeuwde pieken van de Urubamba-keten. Een ongelooflijk zicht, daar is iedereen het over eens. Moray roept tegelijk verwondering op, maar vooral veel vragen.
Waarvoor diende Moray nu eigenlijk?
Speculaties en theorieën zijn er zoals altijd genoeg. We kunnen de mogelijke verklaringen indelen in een viertal categorieën.
1. Een eerste groep wetenschappers houdt het er op dat het hier gaat om een landbouwkundig proefstation. Immers, op de verschillende terrassen vond men heel vaak een andere soort grond, wat er op zou kunnen wijzen dat de Inca’s effectief verschillende soorten aarde naar hier brachten om er te testen op welke grond dit of dat gewas het best gedijde. Bovendien kon men vaststellen dat op heel wat verschillende terrassen een verschillend microklimaat heerst, afhankelijk van hoeveel zon het terras ontvangt, hoeveel wind, hoe diep of hoe hoog het terras in de trechter gelegen is, enzovoort. Tot slot zien we dat een irrigatiekanaaltje alle terrassen aandoet, wat alweer zou duiden op deze agrarische verklaring, evenals het feit dat één van de terrassen heel breed is aangelegd wat – naar analogie met andere archeologische sites – meestal diende om de oogst te verzamelen en te sorteren alvorens in de voorraadschuren op te slaan. Voldoende argumenten dus om het als een landbouwkundig proefstation te bestempelen.

2. Een andere groep wetenschappers meent echter dat het een astronomisch meetstation is. Immers, wie beneden in de trechter staat, krijgt wanneer hij naar boven kijkt, een perfecte uitsnede uit het firmament te zien, iets wat het veel gemakkelijker maakt om bepaalde hemellichamen te volgen dan wanneer we het hele firmament te zien krijgen.

3. Er zijn er die denken dat deze plaats een mystiek-religieuze betekenis moet hebben gehad. Ze concluderen dit uit het feit dat de kern van de drie “collossea” telkens uit 7 terrassen bestaat, een heilig getal bij de Inca’s. Bovendien zou het grootste collosseum samen met een annex de vorm hebben van een recipiënt dat heel vaak in rituelen en ceremonieën werd gebruikt bij de Inca’s. Het centrale punt beneden zou een knooppunt zijn van kosmische energie waar de sjamanen van de Inca’s geregeld rituelen hielden. En effectief, nog steeds worden vandaag de dag rituelen gehouden in de trechters, door sjamanen, toerismeorganisaties die werken rond spiritisme, enzovoort (vooral op bepaalde feestdagen zoals bijvoorbeeld 15 augustus, het feest van Pachamama, Moeder Aarde).

4. Tot slot zijn er mensen die beweren dat het hier wel degelijk gaat om amfitheaters. De akoestiek is excellent en wie beneden in één van de trechters staat en gewoon spreekt, is perfect te horen voor wie boven aan de rand staat. De middelste cirkel zou dan als podium dienst hebben gedaan, de terrassen als zitplaatsen voor het publiek.
Onze nieuwe gids Oswaldo die vertelt een hoop. De zon staat hoog aan de hemel, we doen rustig aan. De middag bezoeken we Ollantaytambo. We wandelen eerst door het stadje en komen ook op een soort binnenplaats van woonhuizen. Hier zijn allemaal binnen plaatsen waar een aantal families bij elkaar wonen. De dieren (Cavias) lopen los rond. Als we het dorp uitlopen zijn we bij de bouwwerken aangekomen. Er is een verhaal over water dat natuurlijk altijd belangrijk is. Men heeft het voor elkaar gekregen dat de fonteinen gelijkmatig het water verdelen.

Ollantaytambo
Hoog op een vooruitstekende rots bij het dorpje Ollantaytambo bevind zich een mysterieuze tempel- of fortcomplex. Het bestaat uit een aantal oplopende terrassen waarlangs het opgaand pad loopt dat toegang geeft tot het hoogste gedeelte. Er zijn een groot aantal huizen of vertrekken die opgetrokken zijn uit ruwe brokken steen. Daarnaast treffen we een aantal merkwaardige constructies aan. Ten eerste een lange muur langs het toegangspad dat bestaat uit de fraaist vormgegeven stenen van Zuid-Amerika: alsof het bestaat uit gepolijst staal. Aan het eind hiervan bevindt zich een perfecte poort die leidt tot een vreemde, rommelige plaats erboven: grote blokken die verstrooid liggen alsof de bouw nooit is afgemaakt, of wellicht door een aardbeving verwoest is. Temidden hiervan staat een ongeveer 3 meter hoge muur van ongeveer 7 meter lengte die bestaat uit een vijftal megalieten. Deze vreemde muur lijkt geen andere doel te dienen dan te imponeren. Er wordt beweerd dat de stenen van deze muur uit de bergen aan de andere kant van het dal gehaald zijn maar er is geen bewijs voor deze stelling. Het is een heel complex.
Men noemt het ook wel klein Machu Picchu. We lopen de trappen op, wel langzaam anders sta je te hijgen. Het is een hele klim maar wel de moeite waard. Boven heb je mooi uitzicht en zie je nog meer ook hoe de grote stenen precies passen. Heel bijzonder. Na dit bezoek hebben we de lunch in een selfservice restaurant. Eten is gelukkig wel goed. Dan een rit door de vallei naar Pisac. We komen er om 16.00 aan. Men verwacht regen en is aan het inpakken. Het is net een Kashba. Daarna terug naar het hotel. Om 19.00 is er op ons gerekend. Ook deze avond brengen we in alle gezelligheid, met een wijntje, door.

Dag 9, 15 september 2013.
We starten om 9 uur we gaan naar Chinchero. Hier is een zondagse locale markt. Er bestaat ook nog ruilhandel. We zien het gebeuren. We hebben even de tijd om de markt een paar keer over te wandelen, je ziet steeds iets nieuws. Het is een kleurrijk geheel en levendig. We krijgen ook een demonstratie van kleurmaken bij een locale winkel. We wandelen het dorp ook wat door en komen uit bij een groot veld waar ook weer wat Inca overblijfselen zijn. We horen dat er in de kerk een mis gehouden wordt en wandelen er naar toe. Het is druk. We wandelen het dorp nog wat door en sommigen kopen leuke souvenirs zoals Marian een vervanger voor haar man, Wim! Na dit gebeuren hebben we een lunch in Maras bij locale bewoners. Soep en Trout (forel) als gerecht. Vooraf doen we nog een soort gooi sjoelen. Het eten smaakt ons prima. Dan zijn de zout pannen aan de beurt. Eerst via een smal pad met de bus er naar toe. Maar het is indrukwekkend wat je te zien krijgt. De zout winning bestaat hier al eeuwen en op dezelfde manier. Er is een bron uit de bergen die voert zout water aan. Het water wordt in pannen verdampt en het zout blijft over. Het is een groot gebied. Alle inwoners van Maras leven ervan via een soort coöperatie. Na het zout naar het hotel. Ook nu is er lekker eten en wijn erbij. We moeten morgen iets vroeger opstaan dus we maken het niet laat.

Dag 10 Heilige Vallei-Machu Picchu (o/l/d), 16 september 2013
Per trein reist u naar de ‘lost city’ Machu Picchu. Het is een bezienswaardige rit van zo’n anderhalf uur door de bergen. Het laatste half uurtje legt u per bus af. Dankzij de geïsoleerde ligging is de Inca stad nooit ontdekt door de Spanjaarden.

We staan vroeg op want we hebben de eerste trein naar Machu Picchu Pueblo. Onze koffer wordt naar Cuzco gebracht, wij kunnen alleen een Day pack meenemen. Op het station kunnen we gelijk doorlopen. Instappen en onze gereserveerde plaats opzoeken. Alles gaat hier precies op tijd. Het is een mooie tocht, we krijgen ook nog een snack te eten. In Machu Picchu Pueblo (dorp) worden de rugzakken met alleen je pyjama en toilettas door het hotel ingenomen. Dan met de bus langs vele bochten naar het einddoel Machu Picchu. Je ziet het pas als je uit de bus stapt. Dan ligt het nog in de verte. Met een gids (Tiger Jimmy) maken we een wandeling langs de diverse onderdelen. Het is zeer indrukwekkend. Ook het weer werkt mee want het is zonnig. Het ligt hier op 2450 meter dus niet al te snel alles doen. We komen een hoop te weten. Tegen lunch tijd zijn we vroeg bij het zelfbedieningsrestaurant. We hebben plaats en kunnen redelijk rustig eten. Na het eten besluiten Jos, Marian, Lyda en Rein te wandelen naar Inti Punku de Zonne poort. Het is een hele tippel een stukje Inca Trial. We stijgen ook naar 2800 meter met de zon in je rug. Maar aangekomen hebben we een schitterend uitzicht over het gebied. Terug gaat meestal iets sneller. Om 15.15 verzamelen we om met de bus terug te gaan. Dan wandelen naar het hotel Inkaterra, een natuur resort. Het is een ander hotel dan oorspronkelijk. We hebben een upgrade. Dit is een mooi hotel, allemaal huisjes. Op de kamer even tot rust komen. Het diner gaat enigszins chaotisch van onze kant want we moeten kiezen en dat zijn we niet gewend, maar het komt allemaal goed. Het eten en de wijn is lekker. Daarna naar de kamer en naar het bedje.
Totaal aantal km: 20 per bus/ 40 per trein

Beschrijving Machu Picchu
Machu Picchu is een oude Inca stad in de buurt van de stad Cuzco in Peru die sinds 1983 op de wereld erfgoedlijst van de UNESCO staat. Omdat de Spanjaarden bij de verovering van Zuid-Amerika deze stad niet hebben gevonden, is hij gespaard gebleven en is er nog veel van de Inca-beschaving te vinden. Vertalingen voor de naam Machu Picchu zijn: Grote Berg en Mannelijke Piek.
Machu Picchu ligt op een afgelegen plek hoog in de bergen waardoor de oude Inca`s een paar dagen over een steil pad moesten lopen om er te komen. Machu Picchu bestaat uit een plein, een woongedeelte, een kazerne en tempels, onder andere voor de zonne- en de maangodin. De stad die in een bergwand is uitgehakt beslaat een gebied van ongeveer 13 vierkante kilometer.
De muren zijn gemaakt van grote witte granieten blokken die volgens een ingenieus systeem op elkaar werden gestapeld. Door de bovenkant van een blok uit te hollen en aan de onderkant een bol te maken paste de blokken perfect in elkaar en ontstond een stevige constructie.
Pas aan het begin van de 20e eeuw (24 juli 1911) werd de stad opnieuw ontdekt door Hiram Bingham die namens de Yale universiteit onderzoek deed naar Inca-paden. Bingham was op zoek naar de nog nooit gevonden stad Vilacbamba, wat de hoofdstad van de Inca’s zou moeten zijn geweest. Hij vond echter een volledig overwoekerd Machu Picchu.
De meest waardevolle vondst die in de stad werd gedaan was een stenen zuil met de naam Intihuatana. Deze zuil die geplaatst werd middenin een groot rotsblok werd gebruikt voor rituelen in december waarbij de zon aan de steen gebonden moest worden. De zuil zou volgens de Inca’s verder visioenen en kennis kunnen verlenen aan mensen die tot de zuil bidden.
Sinds de ontdekking in 1911 werd het een belangrijke toeristische trekpleister. Je hoeft nu geen dagen meer te lopen om er te komen want er rijden treinen en bussen naar Machu Picchu. Eigenlijk mogen 2500 mensen per dag de stad bezoeken.
Geschiedenis
De stad, waarvan het lijkt of het op een richel hangt, kijkt uit over de Urubamba-kloof en werd in de 15e eeuw gebouwd door de Inca vorst Pachacuti, niet alleen voor Koninklijke, maar ook voor religieuze Inca doeleinden.
De Inca’s zijn een indianenvolk uit Zuid-Amerika waarvan het hoogtepunt van de beschaving slechts 92 jaar duurde (1438-1530). Hun leefgebied strekte zich uit van Ecuador, Bolivia, Peru, Argentinië en Brazilië. Toen de Spanjaarden het Inca rijk veroverden rond 1530 werd is de stad al weer verlaten.
Gezien de ligging van de stad en de aard van de bebouwing was het geen normale (Peruaanse) stad. Waarschijnlijk was het een soort buitenverblijf voor koningen en hovelingen, want er zijn relatief veel verblijven voor edelen en maar een paar woningen voor de bedienden.
In totaal was er plaats voor zo´n 750 personen. De Inca`s bereikten de stad via een steil pad. Deze voettocht duurde meerdere dagen en de stad was daardoor erg moeilijk bereikbaar.

Dag 11 Machu Picchu-Cuzco (o/d), 17 september 2013
U gaat per spoor naar Poroy en rijdt dan naar Cuzco, misschien wel de mooiste stad van Peru.

In de ochtend doen we rustig aan, we gaan met de middag trein. Om 10.30 is er nog een natuur wandeling over het hotel gebied we zien veel orchideeën en andere planten/bloemen. We gaan het dorp (pueblo) nog in. Ik koop eindelijk een petje! Nog tijd voor een lunch (pizza) op de plaza Mayor en dan naar de trein. Vertrekken op tijd. Worden verzorgd met een drankje en ook een stukje pizza. Dan is er dans en een modeshow. Het wordt wel warm in de trein, daardoor raken we ook vermoeid. Na aankomst in Poroy nog een half uur in de bus naar Cuzco Om 20.00 zijn we eindelijk in hotel San Augustin El Dorado en wij een beetje gaar. De lift doet het niet. Gelukkig zitten we op de 1e verdieping maar helaas weer aan de drukke straatkant. Om 20.30 proberen we een hapje te eten. Gaande weg komen we bij en eten we onze boordjes leeg. Daarna toch echt naar bed.
Totaal aantal km: 97 per trein/15 per bus

Dag 12-13 Cuzco (o/d), 18/19 september 2013
Keuzeprogramma De Inca erfenis en het Spaans koloniale verleden lopen in Cuzco door elkaar heen. In de voormalige hoofdstad van het Inca rijk kunt u uren slenteren door sfeervolle, smalle steegjes waar de nazaten van de oude Inca’s elkaar verdringen. Het centrale plein, de Plaza de Armas, en de kathedraal rusten op oude Incafunderingen. In de omgeving van Cuzco zijn de oude ruïnes zoals Sacsayhuaman stille getuigen uit een vergane tijd. Ter verkenning kunt u deelnemen aan een stadstour of een stadswandeling. De rest van de tijd is op eigen gelegenheid in te vullen.

Dag 12, 18 september 2013
Om 09.00 start de wandeling. We hebben ons “verslapen” maar we zijn op tijd. Oswaldo de gids neemt ons mee naar het zonnepaleis en leidt ons rond. Stukken Inca gebouwen zien we hier. In het zonnepaleis hebben ze Inca en paleis samengevoegd. Een deel is nog met Inca muren en gebouwen, de rest is Spaans. Dan met de bus buiten Cuzco nog meer Inca dingen. Ook zien we het Christus beeld dat ooit geschonken is door de Palestijnen omdat men steun kreeg van Cuzco. Het is allemaal heel bijzonder wat we zien en horen. We bezoeken Sacsayhuaman als je het snel uitspreekt wordt het Sexywoman. Maar er is niets sexy’s aan maar wel interessante opgravingen. Aan het eind naar de Chathedraal. Veel goud en zilver, ook indrukwekkend Oswaldo maakt zich er niet met een Jantje van Leiden van af want hij vertelt veel. Het is dan ook 14.30 als we voor vandaag afscheid van hem nemen. We vallen om van de trek. We vinden een klein restaurantje en besluiten gezamenlijk 'uit de pot' (zoals bijna iedere dag) te gaan eten. Het is een goede keus want het smaakt ons allemaal. Dan voor de rust naar het hotel. We doen het de rest van de middag rustig aan want er is veel te verwerken. Na het Diner gaan we naar een voorstelling. Een grote gemeenschapszaal, we moeten even in de rij staan maar er is plaats voor ons. Er worden allerlei dansen opgevoerd. Na een uurtje hebben we alles gezien en is het afgelopen. De muziek wordt door een orkestje verzorgd. Je moet er van houden. Daarna naar het hotel, het is donker geworden, en het bed in. Moe maar voldaan.

Dag 13, 19 september 2013.
Vandaag een dag voor ons zelf. Iets later opstaan. We hebben een wandeling in het Capitol-boek gevonden, die gaan we doen. Wandelen naar de Plaza del Arma, Het centrale plein en wandelen dit op ons gemak rond. Stoppen bij Plaza café, hier drinken we heerlijke espresso. Dan aan de wandeling. Naast de Cathedraal een oplopend straatje in. Komen bij het Inca-museum. Het gaat regenen, dus we gaan naar binnen. Hebben er geen spijt van. Zien Jos en Marie-Therese ook lopen. Uitgebreid museum, veel om te zien. Na het museum nog het straatje wat verder in tot een pleintje, einde van dit stukje, terug naar het grote plein, het is weer gaan regenen en het wordt tijd voor de lunch. We besluiten om naar Plaza café te gaan. Een triple sandwich, thee en bier. Het duurt even maar dan hebben we ook wat. Het smaakt ons goed. Dan het 2de deel van de wandeling, naar St. Franciscus. Er is een boekenmarkt, die lopen we over, er is ook een locale markthal en die lopen we door. Dan richting Av. del Sol. We kunnen alles vinden. Zijn om 15.00 in het hotel. Even het dagboek bijwerken.

Dag 14 Cuzco-Puno (o/l/d), 20 september 2013
U vertrekt naar Puno, de toegangspoort tot het Titicacameer. Dit is het hoogst bevaarbare meer ter wereld op 3.800 meter hoogte.

Vandaag een reisdag. Maar toch bezoeken we nog een kerk. Helaas is deze in de reconstructie, maar wat we zien is al mooi. Het is in Andahuaylillas men noemt het: South America's Sistine Chapel. We trekken er even voor uit. Mogen helaas niet filmen. De restauratie is in volle gang. Wat we zien zijn toch wel mooie dak beschilderingen. Men heeft nog even werk voordat het af is. Het plaatsje Andahuaylilas zelf is nog niet echt ontwaakt want op het plein voor de kerk staan wel kraampjes maar het is er erg rustig. Ook doen we nog een Inka nederzetting aan met bijzondere hoge gebouwen en veel colca zgn. voorraad kamers. Dat is in Raqchi. Ook hier vertelt Oswaldo het een en ander. We wandelen het gebied door en verbazen ons over de hoogte en grote van wat er van de gebouwen nog over is. Er is ook een soort Chinese muur rondom het complex. Daarna gebruiken we de lunch in een zelfbediening. Smaakt wel. We hebben mooie vergezichten onderweg. In 1 ruk door naar Puno. Komen nog net met licht aan.
Hotel Eco Inn Puno
Totaal aantal km: 395

Dag 15 Puno-Amantani (o/l/d), 21 september 2013
U vaart over het Titicacameer naar Amantani eiland en passeert de drijvende Uros rieteilanden. Deze avond overnacht u bij een indianenfamilie thuis.

Vroeg opstaan vandaag we gaan varen. Hebben een boot voor ons eigen gezelschap. Varen eerst naar de drijvende Uros rieteilanden. Bij het welkomst eiland wordt aangewezen welk eiland je mag bezoeken, dit om alle families een deel te geven. Varen door de rietvelden. We komen bij het eiland aan en worden hartelijk begroet. Krijgen uitleg over de bouw en ook het handwerk. Een paar liedjes worden gezongen. Worden daarna in de hut genoot. Alleen een bed staat er in. Dan is het de bedoeling dat je je gelijk voelt met de mensen en wordt je verkleed. Daarna is het misschien ook nog dat je wat wil kopen. Het is een vrolijk gebeuren. We worden met een rietboat naar het grootste eiland gebracht dat is erg commercieel. Daarna varen we door naar Amantani. Het is een rustige vaart. Amadeus, de man in wiens huis we slapen, staat ons al op te wachten. Vriendelijke mensen. We zijn op tijd voor de lunch. Kamer mogen we zelf uitzoeken. Er is voor de WC geen stromend water dus alles met een emmertje water wegspoelen. De kamer is alleen een bed. Voor de nachtplas is er een po op de kamer. In de middag krijgen we nog wat uitleg over shampoo maken en het weven van de kleding/kleden. We wandelen naar een uitzicht punt mancha papa. Het weer werkt mee. Boven aangekomen zijn we op 4922 meter. Je moet een redelijke conditie hebben. We hebben geen last meer van de hoogte. Mooi uitzicht. Dan terug voor het avond eten. De familie heeft haar best gedaan. Vooraf soep, daarna "gewoon" Peruaans met vis. Het smaakt ons goed. Dan een verkleedpartij voor de feest avond. We zien er vrolijk uit. De wandeling naar de feestzaal gaat in het donker. Het is in het dorpshuis. We dansen er lustig op los. Het lijkt wel een boeren bruiloft. Jos en ik houden de eer hoog en doen een dansje mee. Om 21.00 gaan we terug naar het huis van Amadeus en gaan naar bed.
Totaal aantal km: 45 per boot
Marian vertelt ons dat dit uitstapje uit de reis gehaald wordt omdat er in de vorige reis mensen waren die aan het mopperen waren dat het niets was. Nu die mensen hebben dat echt verkeerd gezien. Dit uitstapje hoort echt bij deze reis. Wat wel is dat je een behoorlijke conditie moet hebben om de wandeling naar Macha papa te doen. Er is maar 1 advies dit weer opnemen in de reis want je mist iets als het er niet in zit.

Dag 16 Amantani-Colca Canyon (o/l/d), 22 september 2013
In de ochtend krijgt u een uniek inkijkje in de levensstijl en ambachten van de Amantani eilandbewoners. Dan neemt u afscheid en vaart terug naar Puno. De volgende bestemming wacht; de Colca Canyon.

Om 07.00 ontbijt we hebben allemaal goed geslapen. Ontbijten en dan terug varen naar Punto. In 2.30 uur. Een rustige tocht. Naar het hotel want daar staan onze koffers. Lunchpakket is er ook. We drinken koffie en eten al wat uit het pakket. Rond 11.00 stappen we in een klein busje. We zijn niet in de stemming want het busje is eigenlijk te klein voor een lange rit, maar er is niets anders. Onze nieuwe gids Grace krijgt de vraag of ze voor een andere bus kan zorgen, ze gaat haar best doen. Om de beurt beginnen we last te krijgen van de kleine zittingen, weinig airco en nog meer zaken. Stug rijden we door en komen langs de hoogste bergkam, stoppen hier een paar dagen later. Het laatste deel van de weg is niet echt gladjes. Maar onze chauffeur Antonio houdt het stuur goed vast en veilig komen we aan in Chivay. Hotel Casa Andine Classic Colca. We krijgen kamer 111, deze lijkt\is klein. Niet eens ruimte om onze 2e koffer open te doen. Maken een opmerking bij Marian en we krijgen een iets grotere kamer 219. Hier kunnen we uit de voeten. Spullen over huizen en het leed is geleden. Avondeten in het hotel.
Totaal aantal km: 45 per boot/277 per bus(je)

Dag 17 Colca Canyon (o/l/d),23 september 2013
Een vroeg vertrek naar de Colca Canyon, die twee keer zo diep is als de Grand Canyon. De zeldzame condor zweeft hier geregeld rond. Onderweg ziet u precolumbiaanse terrassen en traditionele dorpjes. Aan het eind van de dag kunt u een thermaal bad nemen in de bronnen van Yanque of Chivay.

Om 07.00 vertrekken naar de Colca Canyon Het begin van de weg is veelbelovend maar het wordt al gauw weer een bil massage. De uitzichten vergoeden veel want die zijn schitterend. We komen op een punt waar de Condors zich laten zien, we zijn niet de enigen.

Cruz del Condor
De massieve Colca Canyon, met z'n vele landbouwterrassen, is dieper dan de Grand Canyon in Amerika. De naam Colca stamt af van de Inca's die hun oogst opsloegen in vaten die colca's genoemd werden. De colca´s werden in de canyon gehouwen. Het landschap is gevarieerd en uitzonderlijk mooi en doet je letterlijk en figuurlijk soms naar adem happen.
Hét hoogtepunt in de Colca Canyon is Cruz del Condor. Hier, bij één van de diepste punten van de canyon, komen in de ochtend condors sierlijk naar boven zweven. Ze scheren zich dan over de koppen van de mensen richting de kuststreek. Dit is de enige plek in Peru waar u Andescondors van zo dichtbij kunt zien.
We zijn nog niet uitgestapt of we zien ze vliegen letterlijk en figuurlijk. We zijn er stil van. Het lijkt wel of de Condors een vliegshow opvoeren. Ze zweven op de thermiek en komen ook over de mensen heen. Je kunt goed zien dat het echt grote vogels zijn. Het filmen en fotograferen gaat niet makkelijk want ze blijven niet stil hangen. Het is prachtig om te zien. Ook nu werkt, zoals heel deze reis, het weer weer mee. Het is zonnig. Om 10.40 gaan we terug. Bezoeken eerst een dorp waarvan de kerk dicht is. Drinken er wel een cactus sapje, lekker fris. Omdat de kerk dicht is gaan we gauw weg. Komen uit bij Yanque hier is de kerk wel open en die bezoeken we. Op het plein vinden we ook een koffie zaakje. Lekkere koffie. Dan terug naar het hotel, het is lunch time. We zijn de enigen maar het smaakt ons wel. Om 15.00 naar het centrale deel van Chivay. Even rond lopen maar we willen ook wel even het dagboek bijwerken. Na een rondje markt houden wij het voor gezien. Het diner is in het hotel maar iets vroeger omdat we vanavond de sterrenwacht gaan bezoeken. Dit krijgen we aangeboden door Wereldcontact (Marian gaat dat regelen) omdat we gebruik maken van een klein busje. Na het diner wandelen we een klein stukje naar een sterrenkijker die op het terrein van het hotel staat. We krijgen buiten wat uitleg, gelukkig is hier bijna altijd een heldere hemel. We zien de Melkweg zoals ik hem nog nooit gezien heb. In de ronde koepel wordt de sterrenhemel nog verder verklaard. Je moet wel een beetje “oog” voor hebben. Dan naar de telescoop. Hij wordt gesteld en om de beurt kijken we naar de sterren. Het is donker dus je moet wel goed blijven kijken. We hadden het geen van alle willen missen. Eigenlijk wel interessant. Bij deze dank aan Wereldcontact. Het zou onderdeel van de reis kunnen zijn. Daarna naar bed.

Dag 18 Colca Canyon-Arequipa (o/d), 24 september 2013
Via de markt in Chivay gaat u naar Arequipa.

We maken vandaag nog een excursie naar oyu oyu ook in de Colca Canyon, maar nu aan de andere kant dan gisteren. Via een bergweg komen we aan en dan moeten we nog een eind wandelen. Ook dit is een plek die laat door de Spanjaarden is ontdekt. Het is een hele tippel en het weer is weer warm. Boven aangekomen zien we een dorp dat nog redelijk herkenbaar is. Men heeft ook een huis herbouwd. Via een echt rots pad gaan we naar beneden. Moeten elkaar helpen om goed bij het busje te komen. We gaan terug naar het hotel voor koffie en een Pizza. Na de Pizza, die goed smaakt, gaan we op weg naar Arequipa. Via het hoogste punt 4990 m., waar natuurlijk een foto stop gehouden wordt, rijden we door mooie landschappen. Bijzondere kleuren. Om 17.00 zijn we bij het Sonesta hotel midden in het centrum. Arequipa is een drukke stad het verkeer is chaotisch en druk. De kamer is goed. Om 18.30 bij het restaurant een Pisco sour. We zijn hem haast ontwend. Eten in het restaurant. Het is goed. Daarna naar bed.
Totaal aantal km: 162

Dag 19 Arequipa (o/d), 25 september 2013
U vindt Arequipa aan de voet van het Andesgebergte met de El Misti vulkaan op de achtergrond. U bezoekt het centrum met o.a. het Santa Catalina klooster uit 1580.

Om 09.00 begint de dag. Eerst met de bus naar een uitzicht punt waar je de El Misti vulkaan kunt zien, er ligt nog sneeuw op. We rijden naar El Afamado Mirador de Yanahuara, hier hebben we mooi uitzicht over Arequipa, ook een mooi doorkijkje met de sneeuwtop op de achtergrond. Daarna naar het hotel en vanaf het hotel te voet verder, we nemen afscheid van Antonio, de chauffeur. Dat wij het busje niet geschikt vonden voor lange tochten, daar kon hij niets aan doen. Hij was een rustige chauffeur. We bezoeken La Compana. Dan door naar het Santa Catalina klooster. Het is een dorp in de stad. We krijgen een gids van het klooster en nemen tijdelijk afscheid van Grace, tot vrijdag. Grace is een beetje zakelijke gids. Het klooster daar wandelen we doorheen en krijgen kamers, keukens, wastobbes en nog veel meer te zien. Het is mooi onderhouden. Als de rondleiding voorbij is gaan we koffie drinken. Dan nog even het uitzicht punt bezoeken. Het wordt dan tijd voor de lunch. Marian weet nog een adres. Het is er goed eten en drinken. Wij hebben een tosti met Salami, het smaakt goed. Daarna zijn we vrij om te doen wat we willen. Brengen even de tas naar het hotel en gaan dan even wandelen. Komen in de voetgangerszone. Lopen hier en daar een winkel in. Om 15.30 zijn we bij het hotel en gaan we de foto’s op het grote scherm van de TV bekijken. Er zitten mooie plaatjes bij. Op naar het diner. Het diner is in een Argentijns restaurant. We waren vroeg dus het was er rustig. Toen het op de wijn aankwam werd de hele zaak overhoop gehaald men kon hem in eerste instantie niet vinden. Gelukkig vond men nog 2 flessen, die hebben we op gemaakt. Het eten was zeer goed. Daarna terug naar het hotel en naar bed.

Dag 20 Arequipa (o/d), 26 september 2013
Vrije dag. In de avond is het afscheidsdiner.

Vandaag even niets! Rond 09.00 stappen we het hotel uit. Marian is nerveus want vanavond komt haar lang verwachte beoordeling door ons. Allemaal hebben we een duit in het zakje gedaan en ik probeer daar iets van te maken. Het zal wel luchtig blijven. Wij gaan op weg naar het ijsmeisje "Juanita". We krijgen een film te zien hoe het waarschijnlijk in het werk is gegaan, het offeren door de Inca's. Daarna met een Engels stel een rondleiding door het museum. Aan het eind zien we "Juanita" in een soort ijskist. Het is een goed bewaard lichaam van een jong meisje. Er wordt nog steeds onderzoek mee gedaan. Als afsluiting van deze mooie reis is het goed. We sluiten het goed af zo. Voor de rest wandelen we Arequipa door. Drinken goede koffie en eten een Bocco Pizza. In de middag wordt het tijd om het hotel op te zoeken om de laatste voorbereiding te doen voor het afscheidsdiner. Voordat we daar naar toe gaan is het tijd voor het ‘officiële’ gedeelte. Marian is vol verwachting. We laten ons nog een Pisco Sour aanbieden en dan barst het los. Hoe we de reis gevonden hebben en de evt. opmerkingen wat wel en niet goed was. Het valt allemaal mee want we hebben het als groep, inclusief Marian, uitstekend naar ons zin gehad en veel gedaan/gezien. We kijken terug op een drukke maar mooie reis. De plus en min (leer-) punten van Marian heb ik geprobeerd, met inbreng van Jan, Maria, Jos, Marie-Therese en Lyda in een soort bedankbrief te zetten, die wordt voorgelezen en met de “verrassing” aan Marian overhandigd. We zijn haar dankbaar voor de goede begeleiding van deze reis. De “kascontrole” vindt ook plaats en wordt ter plekke goedgekeurd. Het afscheidsdiner is in een ander restaurant. We wandelen er naar toe. Binnen krijgen we allemaal een slap voor. Het eten is van een vulkaansteen die bloedheet voor je wordt neer gezet. Het gerecht, dat jezelf hebt uitgekozen, ligt er op te sudderen. We maken er een gezellige en smaakvolle avond van.

Dag 21 Arequipa-Amsterdam (o), 27 september 2013
U vliegt via Lima terug naar Nederland en laat het Inca rijk achter u.

We hoeven ons niet echt te haasten. Rond 11.00 worden we naar het vliegveld gebracht. Daar is het even wachten op de vlucht naar Lima. Maar dat gaat allemaal op tijd. Na 1.30 uur vliegen landen we in Lima. Nu hebben we even de tijd. Jos en ik hebben al online ingecheckt en kunnen redelijk snel door. Marian en Jan/Maria moeten aansluiten in de rij en dat duurt even. In het winkel gebied komen we elkaar weer tegen en we grijpen de kans aan om met zijn alle koffie met iets lekkers (appelpuntje!) van de laatste munten uit de pot te doen. Dan is het wachten/wandelen tot we kunnen instappen. De vlucht zelf verloopt rustig, we worden ook nu weer goed verzorgd door de KLM.
We hebben geen vertraging en landen dus netjes op tijd.

Dag 22 Amsterdam, 28 september 2013
Aankomst op Schiphol.

De koffers pakken en afscheid nemen van de reisgenoten. We spreken af dat we een reünie houden Wereldcontact kan hier een rol in spelen.
Dus tot ziens.

r.hoen@versatel.nl